v.
I. V. intr. Grimper.
●(1659) SCger 63b. grauir, tr. «grimpa.» ●(1732) GReg 473b. Grimper, gravir, tr. «Grimpa. grimpal, var &c. ppr. grimpet. Van[netois] grimpeiñ. pr. et.»
●(1866) FHB 67/120a. cripat bete beg ar guez. ●(1867) FHB 142/303a. Cripa a reant an eil var lerc'h eguile. ●(1889) ISV 283. Disken a reaz a ruz en doufez, hag en tu all e cripas guella ma c'hellas.
II. V. tr. i.
(1) Krimpat ouzh : grimper à.
●(1867) FHB 143/309b. cripat oc'h ar rec'hil. ●(1870) FHB 278/135a. cripat ama oc'h an dorgen dre eun hent berroc'h. ●(1876) TDE.BF 378b. Kripat, v. n. C[ornouaille] Kripat oc'h, kripat ouz, tr. «s'accrocher à, grimper.» ●(1889) ISV 396. Pa edo o clask cripat oc'h ar voger.
(2) Krimpat ouzh : s'agripper à.
●(1866) FHB 96/346b. o cripat oc'h ar bagou bian.
III. Loc. verb. Kripañ-krapañ =
●(1948) KROB 4/16. Ha kripa-krapa 'bars eur wezenn.