f. –où
I.
(1) Crête.
●(1521) Cc. Cribell. g. craiste. ●(1633) Nom 36b. Christa : creste : cribell.
●(1659) SCger 34b. creste, tr. «cribell.» ●139b. cribel, tr. «creste.» ●(1732) GReg 233a. Crete, excroissance de chair sur la tête-des coqs, & des poules, tr. «Cribell. p. cribellou.»
●(1876) TDE.BF 377b. Kribell, s. f., tr. «huppe d'oiseau, crête de coq.»
(2) sens fig. Signe de fierté de qqn.
●(1867) MGK 56. Eunn darn merc'hedou zo a zalc'h huel ho banniel. / Ho c'hribel a ziskar, pa gouez war-n-ho ann oad.
●(1905) HFBI 66. més abars ar fin, he rankent plegua ho c'hribéllou savet gant'ho ken huel, araok.
(3) (géographie) Cime.
●(1876) TDE.BF 377b. Kribell, s. f., tr. «Cîme, sommet, crête.»
●(1904) KZVr Here-Du-Kerzu. dreist kribell ar menez. (d'après KBSA 82). ●(1926) FHAB C'hwevrer 72. ar wenodenn stris a gas eün-tenn da gribell ar menez.
II.
(1) Sevel e gribell : se relever, s’opposer.
●(1893) IAI 181 (L) An Ao. Kerne. Eur vech maro Loiz pevarzek, ar Jansenisted a zavas ho c'hribel.
●(1923) FHAB Meurzh 116 (L) *Tintin Anna. Enebi a rankont, an dra-ze a zo krenfoc'h egeto ! Sevel a rankont o c'hribell a eneb ar gwella traou.
(2) Kaout kribell : avoir du culot.
●(1954) LLMM 47/23 (Ki) Y. Drezen. Ar Bideo-se, ivez, dont betek en he zi d'ober lagad dezhi !... (...) Kribell en doa !
(3) Ruz e benn evel kribell ur c'hilhog : voir kilhog.