adj.
(1) =
●(1908) FHAB Gwengolo 266. e geïn harp er voger, e dreid krapet mort en douar. ●(1909) FHAB Eost 231. eun hanter-kant vloas den benag (...) ne oa ket pell etre e zaou benn, mes krapet mad oa ous e zouar.
(2) Accroché.
●(1939) MGGD 57. Ne oa ket krapet an eor, koulskoude, ouz goueled ar mor.
(3) Pris, attrapé.
●(1858) GBI I 134. Krapet out, ma mignon paour, tr. «Tu es pris, mon ami.»
(4) =
●(1949) KROB 12/9. e taol evez ouz e gorf krapet gant an douar : seblantout a ra dezañ kaout ur menez o flastra e vruched.