f. & adv. –où
I. F.
A. (en plt d'un animal) Griffe, serre.
●(1659) SCger 139a. crabanou, tr. «griffes.» ●(1732) GReg 473a. Griffe, ongle de bêtes, d'oiseaux, tr. «Van[netois] crabann. p. ëu.» ●862a. Serre, griffe d'un oiseau de proïe, tr. «craban. p. crabanou.» ●(1744) L'Arm 178a. Griffe, tr. «Craban.. neu : Crabon.. nieu, neu. m.» ●(17--) TE 282. é ivinèt èl crabanneu ur splahouër.
●(1910) MAKE 30. Moumoutig he doa pourmenet he c'hrabanou furch-difurch en arbel leaz.
B. fam. (en plt de qqn)
(1) Main, louche, poigne.
●(1732) GReg 702a. Pate, la main de l'homme, tr. «Craban. p. crabanou.»
●(1866) BOM 30. He vamm a rastell, enn hent braz, / Gand he c'hrabanou, fiez glaz.
●(1907) FHAB Mezheven 100. lardeza kement a grabanou didalvez. ●(1925) FHAB Gouere 276. o welet krabanou an nostant-man, ne oa ket brao mont da c'houlenn digantan ped eur e oa. ●(1929) SVBV 173. kig ha fars gand ar c'hraban.
(2) Griffe.
●(1787) BI 260. crabanneu hou ennemiss cruel.
●(1867) BSSo 14. de dennein en ineaneu a grambaneu en diaul.
●(1910) ISBR 128. kraboneu hé éneberion.
C. (botanique) Ciguë.
●(1942) VALLsup 33b. Ciguë, tr. «kraban.»
II. [en locution]
(1) Lakaat, astenn, teurel, tapout e graban(où) war udb. : faire main basse sur qqc.
●(1878) EKG II 298. lakaat e graban var ialc'h ar mestr. ●(1894) BUZmornik 877. Epad ann amzer-ze, ar roue a lakea he graban var holl zanvez ann arc'heskop.
●(1908) FHAB Mae 139. Ar ganfarted diskurpul ha divergont-se eur veach ma zint deuet a benn (…) da asten ho c'hraban var ar galloud ha var an danvez. ●(1910) MBJL 4. Ar Romaned-se, a oa dija kement a boblo en o domani, a fellas d'ê ive lakat o c'hraban war broio ar Gelted. ●14. Ar vro o deus laket o c'hraban warni. ●(1914) FHAB Gouere 197. Laket o c'hraban varno epad o brezelliou diveza. ●(1919) BUBR 1/18. ne vije ket bet pell o tapout e grabanou war Vienne-ar-C'hastell. ●(1925) FHAB Eost 309. kement bro e c'hell Fanch ar Gall teurel e graban warni. ●(1926) FHAB Meurzh 105. Pa deuas Kezar da deurel e grabanou war Bro-C'hall.
(2) Kouezhañ etre, dindan krabanoù ub. : tomber entre les griffes, les pattes de qqn.
●(1928) BREI 54/1b-c. ha da vab a gomze eus skarboti kement gwenn a gouesfe etre e grabanou... ●(1929) FHAB Mezheven 228. Eun dervez, unan eus listri ar marc'hadour lien a gouezas etre krabanou eun toullad laeron-vor. ●(1936) BREI 458/1d. da zidalla ar bobl kouezet dindan kraban tud Moskou.
(3) Lakaat e graban war kabiez ub. : mettre la main sur qqn.
●(1909) FHAB Kerzu 378. Gant ma c'hellin, eme Olier Grenn, lakat va c'hraban var e gabiez da unan benag anezo, e kousto d'e lêr.
(4) Bezañ digor e graban : être enclin à voler.
●(1921) PGAZ 5. d'an nep a zo hirr e vreac'h ha digor braz he graban.
(5) Krabanoù an Ankoù, ar marv : les griffes de la mort.
●(1732) GReg 814b. Ce Medecin l'a ressuscité, tr. «Ar Midicin-hont èn deus tennet anezâ eus a grabanou an ancqou.»
●(1911) BUAZperrot 436. n'o devoa nemet eur ger da lavaret evit en em denna eus a dre krabanou ar maro.
II. Loc. adv. War e graban(où) : à quatre pattes.
●(1659) SCger 23a. aller a chatons, tr. «mont voar e grabanou.» ●(1732) GReg 602a. Marcher à tâtons, ou à chatons, tr. «Qerzet var e grabanou.»
●(1874) FHB 479/68b. var he grabanou evel eur guescle. ●(1894) BUZmornik 5. Neuze e poaniaz adarre da vont a ruzou ha var he grabanou betek ann aoter-ze.
●(1908) PIGO II 122. e redas war e grabanou betek ar c'hleun tostan ! ●166. War e grabanou e redas da dapout unan ane. ●(1922) FHAB Meurzh 89. ar memez grouan / E kerze varnezo gwechal war e graban. ●(1934) BRUS 95. A quatre pattes, tr. «ar (me, te,) hraboneu ou tapineu.»