adj. Contraint.
●(1732) GReg 204b. Contraint, ainte, tr. «part. & adj. Contraign.» ●(1790) Ismar 496. Contraign-è demb ehue. ●(17--) VO 5. Contraign oai bet d'é ami er gortos un hærrad. ●152. mæs contraign oai bet teign ou hùittad. ●(17--) TE 399. contraign oai bet dehou hum opra d'ur fermour. ●(17--) FGab 107. countraign evoue Fant da vont d'an'espet d'he c'hoant.
●(1846) BAZ 178. He mam hac ar superiores, souezet ha touchet o velet he rezolution, e voe contraign d'he lezel er gouent. ●270. ma veze contragn alies da brezec e meas eus an Ilis. ●277. ma oue contragn da guzet.