m. –ion (droit) Contractant.
●(1732) GReg 204a. Contractant, celui qui contracte, tr. «Contradour. p. contradouryen. contrader. p. contradéryen.»
●(1957) BRUD 2/31. Ha, war ar skrid a zavas goude da veza sinet gand an daou rumm kontraderien hag an testou, e tougas an diviz-se ger evid ger ha den ne gavas abeg ennañ, o veza ma ne gouste d’ar mare-se nemed deg gwenneg ar pakad butun. ●(1965) LLMM 109/86. An noter a lennas an aketa (lire : akta) d’ar gontraderien.