klok .2

interj.

(1) =

●(1902) PIGO I 75. mez, gwech ha gwech-all, e vije klevet o sevel euz ar gern eun drouz dishenvel diouz trouz a avalo o frikan : kouik ! miâo ! klok, klok !

(2) Bruit de bottes.

●(1971) SKVT I 43. Redek a rejont gant o botoù-kenoù – klok, klok... klok, klok !