kenstriv

m. –où

(1) Concours.

●(1908) BOBL 10 octobre 198/1a. N'euz ket pell c'hoaz ez eus bet e Landivicho, eur c'henstrif pe eur c'honkour kezek. ●(1914) DFBP 60b. concours, tr. «Kenstrif.»

(2) Effort commun, collaboration.

●(1931) VALL 141a. Concours effort commun, collaboration, tr. «kenstriv.»