v.
I. V. tr. d.
(1) Réconforter, encourager.
●(1876) TDE.BF 336b. Ken-nerza, kennerza, v. a., tr. «Aider, secourir.»
●(1907) PERS 50. ha den ne zonje e gennerza. ●(1911) BUAZperrot 122. da gennerzi ar venec'h yaouank, a venne fallgaloni. ●(1915) KANNlandunvez 44/333. gourt int da rei d’ho ene ar bevans divin a zihunfe, a gennerzfe anezhan ! ●(1931) VALL 255a. Encourager, tr. «kennerza.»
(2) Kennerzhañ ub. war : encourager qqn.
●(1900) MSJO 63. kentelia ha kennerzi he bried var ar mad. ●(1911) BUAZperrot 360. Paskal a gendalc'has dre e skoueriou mat da gennerzi e vreudeur var an hent mat.
(3) Kennerzhañ ub. en : réconforter.
●(1911) BUAZperrot 832. o c'hennerzi a rea en o ankeniou.
(4) (en plt de qqc.) Renforcer.
●(1909) FHAB C'hwevrer 42. evit difen, kennerza ha buhezekât o broadelez. ●(1910) ISBR 94. kañnerhat é vestroni. ●(1911) BUAZperrot 428. pa wele ne zigemeret ket tear awalc'h e gomzou e rea miraklou d'o c'hennerzi.
II. V. pron. En em gennerzhañ.
(1) V. pron. réfl. Se conforter.
●(1912) MMPM 17. kant gweach en em gennerzo a eneb an drouk ha kant gweach e falgalouno.
(2) V. pron. réci. Se conforter mutuellement.
●(1876) TDE.BF 336b. Ken-nerza, kennerza, v. a., tr. «s'aider mutuellement.»
●(1914) KANNgwital 137/406. En em unani a zo en em gennerza. ●(1925) BUAZmadeg 157. en em gennerza an eil egile.