kemmadur m. –ioù
(1) Mutation, changement.
●(1931) VALL 109b. Changement, tr. «kemmadur m.» ● 488a. Mutation, tr. «kemmadur m.»
(2) (grammaire) Kemmadur kensonennoù : mutation consonnantique.
●(1931) VALL 488a. Mutation (gramm.), tr. «kemmadur(-kensonnennou) m.»