conj. Tant que.
●(1887) LZBg 45et blezad-3e lodenn 180. M'em behé carzet gobér hun troq aben caër aveit diblaç en nôz-cé memb, quehettan ma oé ihuél er môr. ●(1890) LZBg 202. Quehettan ma oen ér post-men, me oé oueit un dé de valé ar er mæzeu aveit gùélet er vrô ; touchant é cleuan un tenn hag e zassonnas pêl goudé é monnet a vané de vané. ●203. Rah é tant de laret bonjour d'ein, er maestr ag an hostâleri, é voés hag é vugalé, ha quehettan ma laran dehai er gonzeu amiapla ne gavan, me huél er vam Moû é tennein ag er pod-souben puemb boul riz de rein d'ein. ●205. Quehettan m'en dé er ré-men é hobér ou œuvr a charité, me yas mé de huélet me amision, er rumad aral ag er famill Moû chomet payan.