m./f. –ioù Caverne.
●(1464) Cms (d’après GMB 102). Cauern, caverne. ●(1499) Ca 33b. Cauern. g. cauerne. ●(1633) Nom 229b. Specus, spelunca, spelæum, antrum, cauerna, latibulum : cauerne, creux : caffarn, vn dra cleux. ●Lustrum, spelæum, ferarum, cubile feræ : cauerne des bestes sauuages : caffarn an loeznet gouez.
●(1659) SCger 7b. antre, tr. «cauarn.» ●20a. cauerne, tr. «cauarn.» ●136a. cauuarn, tr. «cauerne.» ●(c.1687) VEach 17. Ar Roué memes à impligeas é daou dourn Royal euit remui ar mein diuar ar cauarnse, pe en hini, euel mauoé digoret é guelsont vr scleryen bras, dré moyen vr lamp ardant allumet dirac ar Relegou sacrsé, antrasé à crescas meürbet an eston ames an oll assistantet. ●(1689) DOctrinal 193. é marchsont à henep d’ar serpant, pe da hiny é gourc’hemennas ar Sant sortia eux é cauarn, hac eff sortia, ò trei é daou lagat en é penn ò froesa an doüar gant é scant. ●(1710) IN I 403. en ur c'havarn. ●(1732) GReg 140a. Caverne, tr. «Cavargn. p. cavargnou. cavarn. p. cavarnou. caffargn. p. ou.» ●Se retirer en une caverne, tr. «En em denna èn ur c'havargn, ou, èn ur gavarn.»
●(1894) BUZmornik 40. digouezet er c'havarn. ●182. ez eas da gavarn ar zarpant.
●(1911) BUAZperrot 838. en em denna e unan, en eur c'havarn.