v. intr.
(1) Se former en corne.
●(1876) TDE.BF 323b. Karna, v. n., tr. «Se former en corne, parlant des peids des chevaux, des bœufs.»
(2) S'amasser sous les chaussures.
●(1876) TDE.BF 323b. Karna, v. n., tr. «se botter, parlant de la neige, de la boue qui s'amoncelle à la chaussure.»
(3) [empl. devant un v. amené par la prép. «da»] Karnañ d'ober udb. : rechigner, renacler à faire qqc.
●(1960) PETO 13. Gant heug hag euz 'karnont da zont. ●86. Karna : Moulbenni, mourrena, ober mourrenou. Rechigner, e galleg. ●(1964) YHAO 137. O vezañ ma karne Chann da sentiñ. ●(1965) LLMM 109/87. Ha n'ac'h eus ket a vezh o karnañ da reiñ d'ar re gozh ar pezh a zo dleet dezho.
►absol.
●(1941) SAV 19/56. Karna, verb. Moulbenni, mourrena, moua, gina, hervez Vallée. «Rechigner», e galleg. Sk. Karna a rae en eur vont d'ober ar pez am boa gourc'hemennet d'ezañ (Gwezeg). ●(1965) LLMM 109/8790. tapet he devoa ar wreg ar pleg da garnañ.