adj.
(1) Jaloux.
●(1909) KTLR 215. Neuze, e teuaz da veza jalous.
(2) Bezañ jalous ouzh : être jaloux de.
●(1908) FHAB Meurzh 95. Re ar broiou all, jalous outo, a zao difre enno. ●(1915) HBPR 8. Mez deuz ar madou-ze, kalz tud oa jalous.
(3) Bezañ jalous ouzh : tenir à.
●(1710) IN I 194. Jalous e tleomp beza eus hon hano mad.
(4) Bout jalous a : se piquer de.
●(1856) VNA 168. de se piquer de suivre les nouvelles modes, tr. «bout jalous a héli er modeu nehué.»