itriker

m. & adj. –ion

(1) M. Combinard.

●(1947) TNOG 5/23. (Tregor ha Goelo) Itriker, ak., g. : an hini a ijin troioù, a oar kavout an tu.

(2) Adj. Combinard.

●(1988) TOKO 35. Ar zakrist itriker.