v.
I. V. tr. d.
(1) Isañ (ur c'hi) war ub., war-lerc'h ub. : exciter (un chien) contre qqn.
●(1659) SCger 65a. harcer les chiens apres quelqu'un, tr. «isial ar chas voar lerc'h vre.» ●155a. issal ar c'hi, tr. «pousser le chien.»
●(1834) SIM 180. o c'hissa ar chas var tremenidi. ●(1841) IDH 17. Haval doh ur giboessaour péhani e heusse arlerh ur gibér ur vanden châss furius. ●(1876) TDE.BF 306a. Isal, v. a., tr. «Exciter un chien contre quelqu’un.» ●(1877) EKG I 66. ken na deu unan-bennag da isa an eil varlerc’h egile.
●(1915) HBPR 73. ar chas a vije hisset var ho lerc’h. ●(1970) TDBP II 364. An dud a vez oh hisa ar chas da vond d'ar hizier, tr. « Les gens excitent les chiens à sauter sur les chats ».
►[à l'impér.] Is gantañ !
●(1876) TDE.BF 306a. Exciter un chien contre quelqu'un ; parlant à un chien dans ce but, on dit : Is gant-han.
(2) (en plt de qqn) Exciter (contre qqn).
●(1910) MBJL 170. hessan o chilaouerien eneb an Iliz roman.
(3) Exciter (un mauvais penchant).
●(1889) ISV 191. Erfin lavaret a rafed e teu an drouk-spered da hisa c'hoas muioc'h ar c'hig hag ar bed.
II. V. pron. réfl. En em hisañ : s'exciter.
●(1889) ISV 191. en em hisa a reont da zancla dounoc'h c'hoaz er fallagriez.