m. –ioù (droit)
(1) Inventaire.
●(1633) Nom 6a. Apographa, index, repertorium, inuentarium : vn inuentaire : vn inuantor.
●(1659) SCger 70a. inuentaire, tr. «inuentor.» ●(1732) GReg 541b. Inventaire, tr. «Invantor. p. invantoryou. invéntor. p. invéntoryou.»
●(1906) BOBL 10 mars 77/2f. En Lokarn hag en Trabrian eo bet great an ivanter. ●(1906) KANngalon C'hwevrer 46. Ivantor hon Ilizou. ●(1915) HBPR 138. a ieaz d'ar gouent d'ober an invantor. ●(1925) SFKH 5. groeit en invantoér. ●(1942) SAV 23/65. pe da vare e vije (...) graet an ivantor. ●(1958) BLBR 113/16. savet ar ziell ha greet an ivantor.
(2) Ober ivantor war : faire l'inventaire de.
●(1906) KANngalon C'hwevrer 47. digeri an tabernakl evit ober ivantor var ar pez 'zo en-han. ●(1907) KANngalon Eost 469. Goude m'oue great an ivantor var ar veseliou sakr.
►absolu
●(1942) SAV 23/65. Lakaet e oa bet ar siell (scellés) war an traou ha c’hoant he devoa ar vaouez da c’houzout pe da vare e vije savet ha graet an ivantor.
(3) Lod ivantor : compte de tutelle.
●(1942) SAV 23/64. Eur pennad war-lerc'h e teuas ur minor deuet en oad (...) da lakaat sevel e lod-ivantor (compte de tutelle).
(4) Ivantor wenn : procès verbal de carence.
●(1942) SAV 23/64-65. Eun ivantor wenn (procès verbal de carence) a oa bet graet d'ezañ d'ar mare-se.
(5) Ameublement.
●(1744) L'Arm 12a. Ameublement, tr. «Invantoire.. invantoirieu. f.»