f. Pieds de lierre.
●(1732) GReg 574a. Lierre, plante, tr. «Van[netois] delyau-rid, ou, red.» ●(1787) BI 274. Enn delyau-rid ë gresque, / hac ë stag doh er gué. ●(1792) CAg 151. En delyau-rid ë cresque, / Hac ë stag doh er gùé.
●(1857) GUG 70. En deliàu-rid e gresq / Hag e stag doh er gùé.
●(1904) DBFV 43a. deliaù, deliaù-rid, m., tr. «du lierre.» ●(1927) GERI.Ern 95. deliaù-rid, tr. «lierre.» ●(1937) DIHU 310/253. bareu deliaù-réd. ●(1942) DHKN 100. Guéh é ma tokennet er magoérieu get deliaù-red tioél ha luhus. ●(1985) ADEM 72. (An Arradon) Me yae-me da droc'hiñ delioù-red dehe [d'ar saout].
►iliavenn-red f. Plant de lierre.
●(1904) DBFV 43a. deliaùen-rid, m., tr. «un lierre, pl. deliaùenneu-rid.» ●(1921) PGAZ 91. var an delez huella deuz ar skalier, hanter-guzet gant an iliavenn-red.