f./m. –ioù, –où
(1) Rêve, songe.
●(1732) GReg 819a. Reve, songe en dormant, tr. «Van[netois] hune. p. huneéü.» ●(1790) MG 8. un huné. ●(17--) TE 52. deu huné en doai bet. (…) ean e uélou de betra e vou talvét dehou é hunéeu. ●56. en eu huné-ze.
●(1818) HJC 352. un hüèné e mès bet. ●372. er hré-men e gueméras er pèh en doai laret er merhet-ce dehé aveit huéneïeu. ●(1829) CNG 4. inou é tissorbe ag en huné calet ag er pehet. ●(1876) TIM 137. hunéeu eahus ar é zivout. ●(1896) HIS 23. Er roué Pharaon, ér prañtad-sé, en doé groeit eúé deu huné.
●(1913) AVIE 322. un huné ar é zivout. ●(1921) BUFA 59. é oé Franséz en devoé guélet en é huné.
(2) Sommeil.
●(1732) GReg 874b. Sommeil, ou somme, le dormir, tr. «Van[netois] hune. p. huneéü.» ●(1792) CAg 122. Dihousquet onn ag un huné ponnère.