m. –ion Horloger.
●(1857) CBF 31. ann horolacher, tr. «l'horloger.»
●(1914) DFBP 169b. horloger, tr. «Horolacher.» ●(1932) BSTR 1. da zeski beza horolacher. ●(1934) BRUS 270. Un horloger, tr. «un orlojour.» ●(1944) VKST C'hwevrer 43. Sklaer eo n'eus bet biskoaz horolajer ebet war he zro.