holeniñ

v.

(1) V. tr. d. Saler.

●(1744) L'Arm 347a. Saler, tr. «Haleinnein.»

●(1857) AVImaheu 13. mar coll en halèn é nerh, gued petra e vou halènet ?

(2) V. intr. Être imprégné de sel.

●(1978) BZNZ 11. (Lilia-Plougernev) Tout c'hwalennet da vaïñchou. Gant an heol e teuent da c'hwalenniñ.