herniñ

v.

(1) V. tr. d. Exténuer.

●(1904) DBFV 107a. hernein, v. a., tr. «fatiguer, exténuer, éreinter.» ●(1931) VALL 296a. Fatiguer, tr. «hernein V[annetais].» ●(1939) RIBA 2. hernein me horv. ●46. Cherrein e hra un huizaden ha hernein e hra hé horv peur. ●53. hernein e hrè é spered, hernein e hrè é gorv.

►[au passif]

●(1841) IDH 185. draillet guet el labour, hernet guet er fatigue.

●(1913) AVIE 156. Pièr (...) e oé hernet get er housked.

(2) V. intr. Fatiguer.

●(1939) RIBA 100. A pe gleu é vizied é hernein ar el lévrien.

(3) V. pron. réfl. En em herniñ : s'exténuer.

●(1900) LZBg 57 blezad-1^añ lodenn 55. hum hernein aveit biùein. ●(1939) RIBA 38. é kavè geton éh oé diben 'n em-hernein de vonet ker fonnus.