plur.
(1) Mont, kerzhout ouzh (an) harzoù : marcher en s'appuyant comme les petits enfants.
●(1870) FHB 290/230a. Ar potrig a iea guella ma c'helle evel eur bugel oc'h an arzou. ●(18--) SAQ II 157. evel ar c'hrouadurik bihan, na c'hell kerzet nemet oc'h arzou, krog e dorn he vamm pe harpet deuz eun dra benag.
●(1927) GERI.Ern 217. mont oc'h harzou, tr. «aller en s'appuyant, comme les petits enfants qui commencent à marcher.»
(2) Pignat, sevel a-harzoù gant, ouzh : monter à la force des bras.
●(1923) KNOL 40. Hag hen lakaat ar plac'h yaouank war e gein, hag a arzou deuz ar gorden, pignad d'ar gorre. ●107-108. Goudeze, e savi, a arzou, gant al leren, hag ez i, da unan, betek ar c'hilhog.
(3) War-bouez e harzoù : à bout de bras.
●(1931) VALL 78b. (monter) à bout de bras, tr. «war-bouez e arzou C[ornouaille].»