gwrac'hennet

adj. Ridé.

●(1732) GReg 822b. Qui a des rides, tr. «(Van[netois] groüahennet.»

●(1932) BRTG 123. Hag ean de glah é gouskeréz, ha oeit doh en hani kohan, milénan, groahennetan, keméret pen hé horn hoarn, er boutet é toul é skoharn ha cheleuet doéré é dreu koh.