adj.
I.
(1) Véritable.
●(1530) Pm 153. Try person guyrion en vnan, tr. «Trois personnes véritables en une (seule).» ●187. Pedomp mam doe an tir guyrion, tr. «Prions la mère du vrai Roi de la terre.» ●(1650) Nlou 137. Ro'uen tyr guiryon, tr. «roi véritable de la terre.»
●(1659) SCger 126a. veritable, tr. «guirion.» ●153b. guirion, tr. «veritable.»
●(1857) HTB 116. gant aouen na zeufe hon finvidigez seblantuz da vean troet en paourentez gwirion. ●(1890) BSS 6. ha mar tigouezas ganta fazia ive, a sina gant ar re all, en e galon e talc'has mad atao d'ar feiz guirion.
●(1954) VAZA 70. Met pebezh distokadenn pa glevis digant re all he menoz gwirion.
(2) (en plt d'une guérison) Véritable, vrai, réel.
●(1905) IVLD 231. a verk sklear eo guirion he bareans. ●(1920) AMJV 138. An dud a iliz (…) a velo ha guirion eo bet ar c'hlenved, guirion ar pare.
(3) Sincère.
●(1847) FVR 150. Ma lavar a zo gwirion. ●(1864) SMM 28. he c'homzoù a zo guirion. ●(1888) SAQ I 37. eo va c'homz leal ha guirion.
●(1906) KPSA 3. Ar furnez-ze hep-ken a ioa evitan gwirion ha talvouduz. ●(1912) MMPM 72. eur garantez gwirion. ●(1912) MMKE 104. Ar c'homjou-ze, mignon ker, zo pouellus ha gwirion.
(4) =
●(1880) SAB 92. madou gvirion ha paduz.
II. (en plt de qqn)
(1) Sincère, qui dit vrai.
●(1732) GReg 954a. Veritable, qui dit vrai, tr. «guïryon.» ●Pierre est plus veritable que Paul, tr. «guïryoñnoc'h eo Pezr eguit Paul.»
●(1907) AVKA 87. Profetet gaouiad ha guirion. ●(1928) LEAN 115. Leal ha gwirion oa pa zisklerie e c'hoantae parea, ha gwirion ive pa c'hoantae mervel.
(2) Bezañ gwirion d'e c'her : être fidèle à sa parole.
●(1923) KNOL 269. Eur roue a dle beza gwirion d'e c'her.