gwentus

adj.

(1) Qui donne des vents.

●(1942) VALLsup 174b. Venteux, au sens physiol[ogique], tr. «Gwentus.» ●Ar panez…, a vez gwentus d'ar chatal (Perrot).

(2) Difficile à voir, à supporter.

●(1959) BRUD 7/28. An oll-mañ, gwentusoh avad, a hoarvezas du-mañ. ●31. Gwentuz. – Diêz da weled pe da houzañv.