m. –ioù
(1) Vendredi.
●(1659) SCger 152b. Guener, tr. «Vendredy.» ●(1732) GReg 951a. Vendredi, tr. «Güener Van[netois] güinér. gunér.» ●(1792) HS 302. D'er merhérieu ha d'er gunérieu ag gorf er blæ.
●(1821) SST 45. D'er Guner ardro creis-dé. ●(1868) KMM 141. ne glevas nemet ar c'hri-fors, an huerez ac ar mallozou var Jesus. Da Vener oa. ●(1878) EKG II 193. Bep meurs ha bep guener, ez ea da Gastel.
●(1903) MBJJ 168. ec'h eont ar gwener d'abarde. ●(1943) FHAB Meurzh-Ebrel 269b. Devez gwener / Devez penver. ●(1959) LLMM 73/125. Kaletez ed-du a oa da verenn, evel da bep gwener.
(2) péjor. Leue Gwener : sot.
●(1964) YHAO 132. N'eo ket al leue gwener-se a Aotrou da ober aon din.