gwelladur

m. –ioù

(1) Guérison.

●(1732) GReg 240b. Cure, guérison, tr. «Guëlladur.»

(2) Amélioration.

●(1920) MVRO 19/1b. kalz a dud troet mad gant ar gwelladuriou. ●(1931) VALL 22a. Amélioration, tr. «gwelladur m.»