[gwar .1 + -ig + -où .2]
Plur. Àr ar goarigoù : lentement.
●(1931) DIHU 241/290. eit er bobl é vehè ret monet ar er goarigeu.
►[form. comb.]
S3f àr he goarigoù
●(1929) DIHU 212/223. merùel e hra ar hé goarigeu.
P1 àr hor goarigoù
●(1942) DIHU 373/104. Ar hor goarigeu éh amb.
P3 àr o goarigoù
●(1942) DIHU 373/98. Na bourein e hren é sellet doh er choucheu koed én tan, é ruein ! é loskein, é luduein, ar ou goarigeu !