adj. Méchant.
●(1944) GWAL 165/317. (Ar Gelveneg) Gwalleur (ha gwaller, gwallar, a-wechou gwalldeur, gwalldar), a zo anv-gwan er Gelveneg, hag e talv «techet da zrougober» : «ur c'hi gwalleur», ur c'hi a beg, «un den gwalleur», un den a sko ; «ur marc'h gwalleur», ur marc'h a wink. ●(1971) CSDC 44. eur veuc'h gwalarc'h. ●(1978) MOFO 11. Ne ket gwaller nezan.