adj.
(1) Équipé.
●(1867) BUE 199. eur marc'h greiet kouls hag ann den. ●(1867) FHB 152/381a. Pa vezer greijet er guisse, ne ket ret caout aon na rac an avel, na rag ar mor. ●(1869) FHB 228/149a. var an hent p'hini oa greiet gant-he egiz eun orator.
(2) (marine) Greiet hoc'h, greiet en hoc'h : gréé vent arrière.
●(1979) VSDZ 32. (Douarnenez) Greiet-hoc'h a zo ma 't eus c'hoant pa 'maout vañtarier, a lakaez ar perch e plas, tr. (p. 200) «Tu es gréé hoc'h (en cochon) par vent arrière : tu mets les perches en place.» ●150. Pa vie ar bagoù e tont gant ars ardin, greiet en hoc'h, tr. (p. 312) «quand les bateaux rentraient de la pêche à la sardine, gréés plein vent arrière.»