adj. (argot de La Roche-Derrien)
(1) Bon.
●(1885) ARN 56. Eunn talar gourd, tr. «un bon repas.» ●Ebarz ar c'houez-man a zo ostanted gourd, tr. «dans cette maison-ci il y a des gens (maîtres) excellents.» ●(1893) RECe xiv 268. Késet buan ër roben gourtañ ha gourdajeneign 'nei war i jech. ●269. 'peus torted ër blèjer gourd 'vid i jes. (...) Mes red mad oa ober eun talar gourd. ●(1894) RECe xv 213. Bilhaos gourt, (bonne monnaie).
●(1968) BAHE 58/44. un dra bennak «gourd», da laras Roc'hiz. ●(1970) BHAF 378. ma vefe ken «gourd» all ma «flitouer» er seminer ! ●(1975) BAHE 87/9. Hennezh, klev, a oa un ambreilhon gourt. ●11. selaouit 'ta, ambreilhoned, hirie eo gourt mont da spoeñsañ zer d'ar Baludenn. ●13. Gourt : mat.
(2) An amzer c'hourt : le printemps.
●(1935) ANTO 82. Pa zeuio an amzer c'hourd.