s. (phycologie) Algues sur pied.
●(1904) DBFV 95a. goulias, s., tr. «herbier de mer, goémon sur pied (Bul[éon].» ●(1939) DIHU 331/199. Kenavo goulias ha rehiér ! ●golo xiv. goulias : goémon (staget). ●(1941) ARVR 51/2d. Degoéhet omb get kamdro Ambon ha heuli e hramb lehideg Penerù. Kours en dichal é ha ne uélér nameit gouélañni é troein dreist er goulias eit klask ou bouid.