f. gouloù-koar
I. Cierge.
●(1633) Nom 166a. Cereus : chandelle de cire : goulaoüen coar.
●(1732) GReg 168b. Cierge, tr. «goulaoüen-coar. p. goulou-coar.»
●(1857) CBF 64. Ar c'hantol-ze, ar c'houlaouen goar-ze a zob et benniget, tr. «Ce cierge a été bénit.»
II. Gwenn evel ur c'houlaouenn(-goar) : très blanc.
●(1962) BRUD 16/25 (T) E. ar Barzhig. Hi e oa eun druez he gweled gand ar strujet fall e oa : evel eur gioh, ha gwenn evel eur houlaouenn-goar. ●(1968) LOLE 51-52 (T) *Roc'h Vur. Ya, gwenn ez on evel eur houlaouen : kleñved ar paludou.