v. intr.
I. (en plt d'un enfant) Pleurnicher, pinouser, geindre.
●(1857) HTB 3. Pa diskare he vestri ar c'hoarielajou-ze, e wele, e werouze hag e chourdrouze (lire : c'hourdrouze), tr. MNOTes 217 «il pleuroit, il se dépitoit, il menaçoit.»
●(1906-1907) EVENnot 22. (Pleuveur-Gaoter) Pad an amzer e ve e wèrouzat, tr. «geindre, grogner.» ●(1906-1907) EVENnot 22. (Priel) Gwerouzet awalc'h evelse, tr. «geindre.» ●(1914) MNOTes 217. On dit en h[aut] T[régorois] c'houerouzal, grogner, être de mauvaise humeur.» ●(1935) BREI 434/3b. epad ma werouze, da gaout bronn, eun nebeut bugaligou. ●(1967) BAHE 52/49. ar re vihanañ a ouerouze gant ar c'hoant kousket. ●(1969) BAHE 62/12. Ur fromadenn am boa bet ken ma oan kroget da ouelañ : «Petra he deus homañ da werouziñ adarre eme mamm. Riv ac'h eus ?»
II. (en plt d'un adulte)
(1) Se plaindre.
●(1968) LOLE 119. ur bern tud laosk (…) n'ouzont nemed gouerouzad, gouela pe daeri gant malloziou. ●133. gouerouzat, gouerouzal (T.) klemmichad, sinal.
(2) Grommeler.
●(1955) VBRU 5. Va zad 'vat a grogas da c'houerouzat : «Nom de va ene ! emezañ, ha daoust ha piv eo ar baborez-se ? (…)