m.
(1) Chagrin, tristesse.
●(1499) Ca 95b. [goelaff] Jnde luctus / tus / ui g. plour. b. goeluan. ●96a. Goeluan vide in goelaff. ●(1575) M 1609. Pez goelvan, pez caffou pez hyruoudou couen, tr. «Quel pleurs, quel deuil, quels gémissements affreux.» ●2043. Eno nemet goeluan, ha poan dicontananç, tr. «Là rien que pleurs et peine continuelle.» ●(1580) G 293. Uuel hac ysel e goelvan, tr. «Humbles et abaissés, en pleurs.» ●(1633) Nom 215a. Clamor, vociferatio : cry : cry bras, goüeluan.
●(1727) HB 137. Meditit ar gouelvan eveus an teir Mari. ●(1732) GReg 560a. Lamentation, tr. «goëlvan. p. goëlvanou.» ●731a. Pleurs, larmes, tr. «Goëlvan.»
●(1824) BAM 48. ne glefint nemet ar c'hrifors, an hirvoud, ar goëlvan. ●(1869) FHB 213/26. eun trouz hag eur goelvan dispar dre gær. ●(1870) FHB 291/233a. ar c'hanv hag ar goelvan. ●(1870) FHB 309/377a. an anken, ar goelvan, an dienez. ●(1880) SAB 141. braz ar c'haonv ac ar goelvan. ●(1894) BUZmornik 243. abalamour ma veze goloet he vouez gant ar goelvan hag ar c'hri-fors a zirolle enn iliz.
●(1904) KANngalon Du 255. ar goelvan a eanaz. ●(1906) KANngalon Du 252. dizken er Purkator e bro ar goelvan hag an daelou. ●(1911) KANNgwital 108/83. Lenv ha goelvan zo bet e meur a di.
(2) Lamentation.
●(1659) SCger 151a. goueluan, tr. «pleurs.» ●(1710) IN I 53. ur goelvan, ul leonv hac ur c'hri a zizesper.
(3) Gouelvan a joa : larmes de joie.
●(1905) HFBI 120. dré hé gouélvan à joa.
(4) [empl. comme adj.] Navrant.
●(1580) G 196. maz eo goelvann clevet an cas, tr. «Que c'est navrant d'entendre la chose.»