adj.
(1) Bout goubec'het da ub. =
●(c.1802-1825) APS 134. Ne oai tu er bed teign de hum sauvein a enemiset quer cruel ha goubehet teign.
(2) Bout goubec'het d'ober udb. =
●(1787) BI 62. hemb bout quer goubehet-cé de chairrein treu.
●(1905) LZBg Gwengolo 211. Goubéet mat int de dostat. ●(1907) VBFV.bf 26b. goubéet, part., tr. «appliqué.» ●(1942) DIHU 368/19. Un dén e oè énnon bepred goubehet de ziskein treu neùé ha d'ou displeg d'er réral.
(3) Bout goubec'het oc'h ober udb. =
●(1790) Ismar 141. A pe vér tavantêq ha goubéhét é taibrein pé é hivèt.