v. cf. gwiriñ
I. V. tr. d.
A.
(1) Couver.
●(1732) GReg 228b. Couver, tr. «gori. pr. goret.» ●Couver des poulets, tr. «Van[netois] goreiñ pichoned.»
●(1907) PERS 214. gori a ra an desirou mad er galon bur, evel ma c'hor ar goulm he re vian. ●(1912) BUEV 80. èl ma hor er glom hé fichoned bihan.
►absol.
●(1857) HTB 217. Ar iar d'he zro a dezvas hag a c'horas. ●(1889) ISV 447. Teir iar a lakin da c'hori.
(2) Goriñ tommder =
●(1927) FHAB Meurzh 60-61. alan eun azen o c'hôri tommder en e izili gwan.
(3) Chauffer.
●(1732) GReg 158a. Chauffer le four, tr. «Van[netois] goreiñ ar fôrn.»
●(1868) KTB.ms 14 p 17. Neuze e c'hourc'hemeno gôri ur forn.
●(1909) KTLR 222. e lakeaz gori eur fourn ha teuler ar Rouanez ebarz da zevi. ●(1928) TAPO 8. Ha goude p’ho po goret ar fourn lakat an toaz ebarz.
B. sens fig.
(1) Fomenter.
●(1870) MBR 230. Setu penaoz e vez goret drouk er galoun !
(2) Goriñ kasoni ouzh ub. : nourrir de la haine envers qqn.
●(1921) GRSA 219. Hui e horè kasoni doh hou preur.
(3) Goriñ e daol : préparer, tramer, mûrir son coup.
●(1976) BAHE 91/28b. Ivon hag a oa o c'horiñ e daol un tamm a oa.
(4) Mûrir, faire son chemin, en parlant d’une idée.
●(1937) ARBO 310 Ebrel 246. Gorein e hras pèl er honzeu fur-zé ém fen.
II. V. intr.
(1) Apostumer.
●(1732) GReg 42a. Apostumer, s'enfler, s'enflammer, tr. «Van[netois] goreiñ. pr. goret.»
●(1857) CBF 76. Gori a ra va biz, tr. «Mon doigt apostume.»
(2) (en plt de l'orage) Se préparer, menacer.
●(1910) MBJL 45. Gori a ra an arne.
(3) Fermenter (en plt de fourrage entassé).
●(1912) BOBL 08 juin 389/2c. Ar foën en deuz diou feson da doma pe da c'hori.
III.
(1) Bezañ ar forn o c'horiñ : voir forn.
(2) Goriñ vioù : voir vioù.