goñs

adj. Trapu.

●(1936) IVGA 90. na bihan, na bras, goñs. ●(1947) YNVL 12. ur miliner goñs ha du. ●(1972) SKVT I 43. ur bellenn houarn berr ha goñs. ●(1973) SKVT II 58. talgosoù derv goñs. ●(1974) THBI 166. Augustine, gwreg Nonn ar Rhun, bihan ha gons.