adj.
(1) Attr./Épith. Orgueilleux, arrogant.
●(1931) VALL 38a. Arrogant, tr. «gobius.» ●517a. Orgueilleux et arrogant, tr. «gobius.»
(2) Adv. Orgueilleusement, arrogamment.
●(1866) FHB 78/207b. o vont hag o tont dre'n ti gobius, mil guec'h eurussoc'h evit eur Roue. ●(1869) FHB 205/385b. ha ne ket ar re ziveza-ma eo a ioa nebeuta prez varnezho nag a valee nebeuta gobius. ●(1869) FHB 241/251b. a vale ker gobiuz ha tra. ●(1874) FHB 471/6b. bale a rea gobius. ●(18--) MILg 257. bale a ra gobiuz entrezek e vâneur.