adj.
(1) Glorieux.
●(1499) Ca 92b. Glorius. g. glorieux. ●(1612) Cnf.epist 7. Ascension glorius ves è map quer Iesus Christ.
●(1659) SCger 62b. glorieux, tr. «glorius.» ●114a. superbe, tr. «glorius.» ●(1732) GReg 460b. Glorieux, euse, qui est dans la gloire celeste, tr. «glorius.»
●(1911) BUAZperrot 133. doriou ar vuez glorius. ●(1945) GPRV 50. ar Werc'hez Glorius Vari.
(2) Fier, glorieux.
●(1710) IN I 286. ar re nebeuta pompus hac ar re nebeuta glorius hac affætet. ●(1728) Resurrection 431. Tud superb glorius deus a ligne Adam. ●(1787) PT 57. ur galon glorius / El heni en dén-zé perpet quer moliahus. ●(1792) CAg 160. me halon, te zou contrele, / Ruste, digas, malicius, / Bresque, revæt, roc, glorius, / En ur guir criminele.
●(1824) BAM 63. An den glorius a deu da en em fougea. ●(1896) LZBt Meurzh 29. ne oa ket gloriuz evit-ze.
●(1907) VBFV.fb 36b. enorgueillir (s'), tr. «bout glorius.» ●(1914) DFBP 259a. présomptueux, tr. «Glorius.» ●(1925) BILZ 125. ne oa ket gwall c'hlorus. ●(1970) BHAF 289. eur bompinell euz kêr, gwe-he-reor, ha gloruz. ●330. med dêz ! e wreg a zo eur pez gloruz.
(3) Bout glorius gant : tirer gloire de.
●(1792) HS 93. Samson ne oai quet gloriuss guet é nerh ; ha lod e hum gave guet hou nerh.
●(1856) GRD 196. En hani e zou glorius guet é zillad, guet é vràuité, guet é zanné, guet é inour.