f. –ioù Marécage.
●(14--) Jer.ms 215. Querz oar tro a (lire : an) goen hogos, tr. Fleuriot DVB 461 « …autour du marais… » ●(14--) N 878. Ne galle den chom en gueun man, tr. «Personne ne pouvait rester dans ce pays marécageux.»
●(1732) GReg 602b. Marecage, lieu marecageux, tr. «gueun. p. gueunyou. ur yeun, ar yeunyou.»
●(1847) MDM 178. Ma lakafet disec'hi ar paludou, labourad ar geuniou. ●(1868) FHB 185/226a. E kichen an Trevoux ez eus cals geuniou ha lagigner goloet a zour sac'h. ●(1876) TDE.BF 227a. Geun, s. f., tr. «Marécage. ; pl. iou.» ●Douar geun, tr. «sol marécageux.»
●(1907) PERS 326-327. lennou skornet yeun an Domb. ●(1911) BOBL 29 juillet 344/2d. d'an douarou fall, d'ar iunou dizec'het, d'ar prajou kaleteet. ●(1924) FHAB Mae 167. ez ejont o daou da bedi, da c'heun ar Youdik, e traon menez Sant-Mikêl. ●(1943) FHAB Mezheven 308. aze 'mañ Geun Hellenn.