v. & adv.
I. V. tr. d.
(1) Arpenter.
●(1908) PIGO II 121. en eur c'haoliata al lanneier a-dreuz d'ar brug. ●(1909) FHAB Here 301. ar pennaouer, a veler o c'haoliata a-dreuz hag a-hed an irvi diouz ma kav ar founusa toulladou da grabanata.
(2) Enjamber, enfourcher.
●(1914) DFBP 118a. enfourcher, tr. «Gaoliata.» ●(1920) FHAB Meurzh 275. Arôk gaoliata ar skalier. ●(1931) VALL 258b. Enjamber, tr. «gaoliata.»
II. V. intr. Marcher à grandes enjambées.
●(1876) TDE.BF 222a. Gaoliata, v. n., tr. «Marcher à grandes enjambées.» ●(1890) MOA 239a-b. Marcher à grandes enjambées, tr. «gaoliata.»
III. Adv. A-c'haoliata : à califourchon.
●(1925) BILZ 107. mont a rê a-c'haoliata war ar c'horn evit staga an anverguriou.