adj.
I. Attr./Épith.
(1) Las.
●(1911) RIBR 48. ar re feaz a rea eun tam chach d'o c'halon. ●(1935) ANTO 100. Reut o diouhar outo, ar besketaerien gaez, / A gerze, du o fenn, hag int holl tremen faez.
►[empl. comme subst.]
●(1955) VBRU 41. Mirout da vorediñ gant ar faezh ma'z oan. ●(1970) BHAF 133. Skuiza a ris gand an drutell-ze ha me d'ober sin dezi da vond gant an non dé dié gand ar faez e oan.
(2) Faezh-mouch : très las.
●(1932) ALMA 62. feas mouch a oa eat.
(3) Bezañ faezh gant udb. : être las de qqc.
●(1860) BAL 79. Va ene a zo evel dare gant ar zec'hed, feaz gant an itic. ●182. evel ma clasc an diseol an nep a zo feaz gant ar c'hor. ●(1880) SAB 421. dare gant an itic, feaz gant ar zec'hed. ●(1894) BUZmornik 293. feaz gant ann dommder.
(4) Bezañ faezh bezañ : être las d’être.
●(1942) DADO 12. hag am lôskit amañ d’ober stamm, pe da varailhat, ma karan, rak faez ec’h oun beza ho matez !
(5) Vaincu, défait.
●(1464) Cms (d’après GMB 231). faiz, vaincu. ●(1499) Ca 75a. Emrentaff faez. ga. soy rendre vaincu. ou soy donner ou habandonner. ●(1580) G 216. Breman ez gousomp ez omp faez, tr. «Maintenant nous savons que nous sommes vaincus.» ●(1621) Mc 93. ouz en em lesel da bezaff fez.
●(1752) PEll 295. Fes, Fés & Feas, selon M. Roussel, signifie vaincu par la dispute.
II. Adv. Leun-faezh : tout plein.
●(1732) GReg 730a. Tout plein, entierement rempli, tr. «Leun feaz. Van[netois] lan fæh.»
●(1890) MOA 70. Très plein, tr. «leun-feaz.»
II. Faezh betek skoulm e ene : voir skoulm.