ezvezant .2

m. –ed Personne absente.

●(1732) GReg 6a. Absent, tr. «Ezvezand. p. ezvezanded.» ●Les absents, tr. «an ezvezanded.» ●214b. Correspondant, associé absent, tr. «Nep èn deus eñtentidiguez gand un ezvezand.»

●(1931) VALL 4a. Absent subs., tr. «ezvezant, pl. –ed.»