ezañsouer m. –ioù Encensoir.
●(1633) Nom 198b. Thuribulum : encensoir : esançouër.
●(1732) GReg 338a. Encensoir, tr. «Ezeñsouër. p. ezeñsouërou.»
●(1880) SAB 106. ezansoer an templ. ●(1894) BUZmornik 282. kregi enn ezansouer epad ann offisou.
●(1909) KTLR 64. Melchior hen doa eun ezansouer aour.