evlec'henn

f. –ed, evelc'h Orme.

●(1464) Cms (d’après GMB 228). Eulechen, cest vng arbre, l. vlmus, vlmi.

●(1732) GReg 679b. Orme, arbre, tr. «Evlec'hen. p. evlec'h. uloc'hen. p. uloc'h.»

●(1876) TDE.BF 648a. Uloc'henn, s. pl. m., tr. «Orme, arbre ; pl. uloc'h, des ormes, du bois d'orme, masculin.»