adj.
(1) Attr./Épith. Attentif, vigilant.
●(1710) IN I 351. quen eveziant ha quer beiz eus he dessein, tr. (GMB 51) «si attentive et si jalouse de (remplir) sa résolution.» ●(1732) GReg 960a. Vigilant, ante, tr. «tud evezyand.»
●(1847) MDM 41. eur servicher eviziand. ●(1854) MMM 12. An Ilis so eur vam dener, eur vam evesiant var guement a ell assuri silvidigues he bugale. ●(1889) ISV 216. Va c'halon ne vezo ket nebeutoc'h eveziant oc'h coms Doue. ●475. ma ne vijen ket bet eveziant, ma n'am bije ket kemeret a zoursi ac'hanout. ●(1894) BUZmornik 271. eur pastor eveziant.
●(1907) KANngalon Eost 462. e vezimp ken eveziant en he genver ha ma 'z omp e kenver hon tud. ●(1911) BUAZperrot 99. evel eur wenanen evesiant. ●630. er c'hatekiz e veze an evesianta. ●(1921) PGAZ 27. eur spered lemm hag eveziant.
(2) Adv. Attentivement.
●(1868) FHB 178/171a. lennit an dra-ze eveziant. ●(1870) FHB 294/258a. eno e silaouent eveziant.