adv.
I. Loc. adv.
(1) Tel quel.
●(1920) KZVr 364 - 22/02/20. 'Vel-'vel, tr. «tel quel.» ●n'em eus ket stipet ma marc'hadourez ; kaset em eus anezhi 'vel-'vel.
(2) Couci-couça, moyennement.
●(1857) CBF 43. Iac'h oc'h-hu ? Evel-evel, tr. «Vous vous portez bien ? Couci-couci.»
●(1930) FHAB Gouere 252. – Mont a ra mat ganeoc'h, Gwilhou ? / – Evel-evel, na mat na fall.
II. Attr. Chom, menel evel-evel : rester dans la même situation.
●(1866) FHB 56/26a. hag an dieien vian a jom ato e vel vel, ma ne deuont ket zoken adren. ●(1899) HZB 16. hag an tour a vanas evel-evel.