emgar

adj. Égoïste.

●(1982) LLMM 211-212/137. Emgar an hini ez int. ●(1988) PERUgliz 27. E-pad amzer ar maiz e c’heller gwelout ar c’hlaouenn vev-se o lugerniñ dindan ludu sevenadur emgar ar bed a vremañ.